تربیت بدنی و علوم ورزشی

ورزش و بیماریهای قلبی عروقی  

بر اساس آمار و اطلاعات موجود در ایالات متحده در سال 1990 ، بیماریهای قلبی عروقی باعث مرگ یک میلیون نفر در سال شده است و سالانه بیش از 5/1 میلیون حمله قلبی در امریکا اتفاق می­افتد و هزینه های شخصی، دولتی و صنایع وابسته به آن تقریباً 120 میلیارد دلار در سال گزارش شده است. میزان مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی- عروقی تقریباً برابر با مجموع علل دیگر مرگ از قبیل سرطان، ایدز، مرگ و میر کودکان و حوادث است. بر اساس تحقیقات انجام گرفته عواملی که موجب بیماریهای قلبی- عروقی می­شوند شناسایی شده اند. این عوامل با یکدیگر ترکیب شده و امکان وقوع بیماریهای قلبی عروقی را افزایش می­دهند. این عوامل خطرزا عبارتند از:

سیگار کشیدن، نداشتن تغذیه درست، نداشتن فعالیت بدنی کافی، وراثت (سابقه بروز بیماریهای قلبی عروقی در خانواده)، پایین بودن آمادگی قلبی-تنفسی، پرفشارخونی، مصرف چربیهای حیوانی و کلسترول خون بالا،  چاقی و اضافه وزن، بیماری قند (دیابت)، عوامل استرس زا روانی و اجتماعی.

پیشگیری از بروز بیماریهای قلبی عروقی، موضوعی است که برنامه های فعالیت بدنی و ورزشی مهمترین نقش را در آن ایفا می­کنند. تنها این موضوع کافی نیست که بدانیم عدم ورزش کردن و فعالیت بدنی امکان ابتلا به یماریهای قلبی عروقی را تا 3 برابر افزایش می­دهد، بلکه باید افراد را تشویق و ترغیب به انجام فعالیتهای بدنی منظم نمود تا از بروز زودرس بیماریهای قلبی جلوگیری شود.  

 فعالیت بدنی و ورزش می­تواند از طریق تغییرات فیزیولوژیکی که در بدن ایجاد می کند از بروز بیماریهای قلبی عروقی پیشگیری کند و یا وقوع آن را کاهش دهد. ورزش سبب افزایش کارایی عضله قلب، افزایش اندازه عروق خونی، افزایش حجم و گلبولهای قرمز خون، افزایش تحمل فشارهای روانی، افزایش کارایی در توزیع موثرتر جریان خون، کاهش سطح چربی، تری گلیسرید و کلسترول خون، کاهش فشار خون شریانی، کاهش چاقی و فربه­ای، کاهش ضربان قلب در حالت استراحت و انجام یک فعالیت مشخص، کاهش آسیب پذیری نسبت به اختلالات ریتم قلب، کاهش تحمل ناپذیری گلوکز (قند خون)، کاهش عکس العملهای بیش از حد عصبی- هورمونی و کاهش فشار روانی می­شود و از این طریق می­تواند بسیاری از عوامل خطرزای بیماریهای قلبی عروقی را کاهش داده و از بین ببرد.