نتایج فعالیت بدنی در پیشگیری و درمان پوکی استخوان
1- فعالیت فیزیکی در سالهای رشد به بالا رفتن چگالی استخوانی کمک میکند.
2- ورزش تاثیر استروژن یا دیگر درمان های دارویی که برای پیشگیری از تحلیل استخوانی در خانمهای یائسه به کار میرود را بیشتر میکند. ولی به تنهایی جایگزین خوبی برای آن ها نمی باشد.
3- ورزش علاوه بر اینکه میتواند کاهش توده استخوانی وابسته به سن را در افراد مسن کاهش دهد، هدفهای دیگری را هم دنبال میکند که عبارتند از : افزایش قدرت، کاهش احتمال سقوط، به تعویق انداختن ناتوانی و ضعف عضلانی که با بالا رفتن سن ایجاد میشود، کم کردن علائم بیماری و افزایش عملکرد و بهبود کیفیت زندگی.
اهداف یک برنامه ی تمرینی پیشگیری کننده
1- پیشگیری از اتلاف استخوانی ناشی از افزایش سن
2- ثابت نگه داشتن توانایی حرکتی مفاصل
3- بهبود وضع هماهنگی اعضای بدن
4- افزایش تودهی استخوانی
5- ثابت نگه داشتن وضعیت طبیعی بدن
6- به دست آوردن آمادگی قلبی - عروقی
7- به دست آوردن اعتماد به نفس
نوع تمرینات
پیاده روی روزانه و مرتب، دویدن، ورزشهای جهشی و استفاده از دوچرخه در پیشگیری از پوکی استخوان نقش ویژه ای دارند. ترکیبی از فعالیتهای تحمل وزن و تقویتی میتواند تراکم استخوانی را افزایش دهد. فعالیتهای ورزشی که انجام میشود هم باید شدید و هم باید بطور مداوم انجام شود. این برنامه تمرینی برای یک فرد جوان یا میانسال برای پیشگیری از پوکی استخوان در سنین بالا مفید و عملی است ولی برای افراد مسن که دارای پوکی استخوان هم می باشند غیر قابل تحمل و غیر عملی است. این بیماران اکثرا یک برنامه ورزشی آهسته و تدریجی شامل تمرینات هوازی و ورزش های سبک را بهتر تحمل می کنند. بطور مثال پیاده روی به عنوان مطمئن ترین و عملی ترین فعالیت تحمل وزن برای افراد مسن توصیه می شود. پیشنهاد میگردد که فعالیتهای هوازی با شدت 65 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب و به مدت 15 تا 60 دقیقه در هرجلسه و 3 تا 5 روز هفته انجام شود. همچنین انجام تمرینات با وزنه نیز تاثیر بسزایی در افزایش استحکام استخوانهای شما دارد. یک برنامه خوب برای تمرینات با وزنه که قسمت فوقانی، تحتانی و مرکزی بدن (شامل نواحی شکم، لگن و ستون فقرات) را درگیر کند به استحکام استخوانهای شما کمک شایانی خواهد کرد.
