دیابت بیماری است که با افزایش غلظت قند خون (گلوکز) شناخته میشود. دیابت سومین علت مرگ و میر در ایلات متحده است که بیشتر از 12 میلیون نفر به آن مبتلا هستند. دیابت باعث کوری، مسمومیت در دوران حاملگی، آسیب کلیوی، آسیبهای قلبی و بیماریهای عروق محیطی میشود که میتواند منجر به قطع یک پا (به صورت کامل یا از مچ پا به پایین) شود.
دیابت دو نوع است، دیابت نوع اول(دیابت وابسته به انسولین) و دیابت نوع دوم(دیابت غیر وابسته به انسولین). دیابت نوع اول به دلیل محدودیت لوزالمعده در تولید انسولین است. علائم این بیماری پرنوشی، پر ادراری، ضعف و تاخیر در بهبود زخمهای بدن، حالت تهوع و کاهش سریع وزن بدن است. این بیماری از طریق تزریق منظم انسولین قابل کنترل است.
دیابت نوع دوم که 90 درصد افراد دیابتی به آن مبتلا هستند به دلیل کاهش حساسیت سلولها نسبت به انسولین اتفاق میافتد و بر تنظیم قند خون اثر میگذارد. اکثر مبتلایان به دیابت نوع دوم چاق و دارای اضافه وزن هستد. این بیماری از طریق کنترل رژیم غذایی، کاهش وزن و انجام فعالیتهای ورزشی مدیریت میشود.
اگر چه اثر ورزش بر کنترل قند خون در مبتلایان به دیابت نوع اول مشخص نشده است ولی ورزش مزایای نهفته دیگری برای مبتلایان به این بیماری دارد. از آن جایی که این بیماران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری سرخرگ کرونری (تصلب شرائین) (به میزان 2 تا 3 برابر بیشتر از افراد دیگر)، بیماریهای مغزی- عروقی و بیماریهای عروق محیطی قرار دارند، ورزش میتواند نقش مهمی در کاهش این خطرات ایفا کند و به عنوان یک عامل پیشگیرانه مورد استفاده قرار گیرد. نکته مهمی که در مورد ورزش کردن بیماران باید به آن توجه کرد این است که قبل از انجام هر برنامه تمرینی و فعالیت ورزشی با یک متخصص ورزش و یا پزشک متخصص مشورت نمایند و بعد از آن اقدام به انجام این اعمال نمایند.
